حسیفةلغتنامه دهخداحسیفة. [ ح َ ف َ ] (ع اِ) حُشم . || کینه . دشمنی . || آنچه فروریزد از خرمای تباه شده از درخت . || رَجع بحسیفة نفسه ؛ بازآمد بی نیل مقصود. آمد دستش از پا درازتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
حشفةلغتنامه دهخداحشفة. [ ح َ ش َ ف َ ] (ع اِ) سر کلاه نره . ختنه گاه مردم . دور ختنه گاه مردم . (مهذب الاسماء). سر نره . مافوق ختان . زبر ختان . سر شرم مرد و آن از بالای ختان باشد. سر قضیب . ج ، حَشَف ، حَشَفات . مهر نره تا ختنه جای . (منتهی الارب ). فیشلة. || بیخ های کشت که بعد درو باقی ماند
فرقملغتنامه دهخدافرقم . [ ف َ ق َ ] (ع اِ) مهره ٔ نره تا ختنه جای .(منتهی الارب ). حشفه ٔ مرد. (از ذیل اقرب الموارد).
کنثرلغتنامه دهخداکنثر. [ ک ُ ث ُ ] (ع ص ) گرداندام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). المجتمع الخلق . (اقرب الموارد). || (اِ) سر کیر تا ختنه جای . (منتهی الارب ). حشفه . (ناظم الاطباء). حشفه ٔ مرد. (از ذیل اقرب الموارد).
حشفهفرهنگ فارسی معین(حَ شْ فِ یا فَ) [ ع . حشفة ] (اِ.) 1 - ریشه های گیاه که پس از درو در زمین باقی ماند.2 - قسمت انتهای قدامی آلت مرد که کمی حجیم تر از تنه می باشد.
حشفهفرهنگ فارسی معین(حَ شْ فِ یا فَ) [ ع . حشفة ] (اِ.) 1 - ریشه های گیاه که پس از درو در زمین باقی ماند.2 - قسمت انتهای قدامی آلت مرد که کمی حجیم تر از تنه می باشد.