لغتنامه دهخدا
نوا. [ ن َ ] (اِخ ) حیدرعلی (میرزا...)، فرزند آقا محمدمهدی آسوده ٔ شیرازی ، ملقب به تاج الشعراء و متخلص به نوا. از شاعران قرن سیزدهم هجری است . او راست :پروانه وار سوختنم آرزو بُوَدامشب که آفتاب بود شمع محفلم .در پای او ز شوق دهم جان اگر کنداز راه مهر دست حمای