خباسةلغتنامه دهخداخباسة. [ خ ُ س َ ] (اِخ ) نام فرماندهی ازفرماندهان عبیدیین . (از منتهی الارب ) (متن اللغة).
خباسةلغتنامه دهخداخباسة. [ خ ُ س َ ] (ع اِ) غنیمت . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (متن اللغة) (معجم الوسیط) (اقرب الموارد) (تاج العروس ) (البستان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || (ص ) بسیار ظالم . ظلامة. (متن اللغة) (معجم الوسیط) .
خباشهلغتنامه دهخداخباشه . [ خ ُ ش َ ] (ع اِ) آنچه از طعام و جز آن بگیر آورده شده باشد. || جماعت و گروهی که از یک قبیله نباشند. (از معجم الوسیط).
خباشةلغتنامه دهخداخباشة.[ خ ُ ش َ ] (اِخ ) نام جدّ رزبن خبیش و پدر شریف محدث است . (از منتهی الارب ).
خباشیلغتنامه دهخداخباشی . [ خ ُ ی ی ] (ص نسبی ) منسوب به «خباشه » که آن «شریک بن خباشه » است . (از انساب سمعانی ).
خباساءلغتنامه دهخداخباساء. [ خ ُ ] (ع اِ) غنیمت . (منتهی الارب ) (معجم الوسیط) (تاج العروس ). مالی که از خصم بدست آید، آنچه دشمن جا گذارد و دشمن دیگر بر آن دست یابد، خباسه . رجوع به کلمه ٔ «خباسه » شود.
خباساءلغتنامه دهخداخباساء. [ خ ُ ] (ع اِ) غنیمت . (منتهی الارب ) (معجم الوسیط) (تاج العروس ). مالی که از خصم بدست آید، آنچه دشمن جا گذارد و دشمن دیگر بر آن دست یابد، خباسه . رجوع به کلمه ٔ «خباسه » شود.