لغتنامه دهخدا
خروهک . [ خ ُ هََ ] (اِ) بُسَّد. مرجان . (برهان قاطع). مرجان نوشته اند همانا رعایت سرخی تاج خروه را کرده اند و آنرا خروهک نیز گویند و خروه بمعنی خروس است چنانکه گذشت ، مرجان عربی است . (از انجمن آرای ناصری ): وجنس (من البسد) یسمی خروهک ... و هو تشبیه لاصل البسدبقلنسوةالدیک .