خشائیدنیلغتنامه دهخداخشائیدنی . [ خ َ دَ ] (ص لیاقت ) مناسب خراشیدن . خراشیدنی . قابل دریدن . (یادداشت بخط مؤلف ).
خسائیدنلغتنامه دهخداخسائیدن . [ خ َ دَ ](مص ) به دندان ریش کردن . (صحاح الفرس ) : دریا دو چشم و بر دل آتش همی فزایدمردم میان دریا و آتش چگونه شایدنیش نهنگ دارد دل را همی خسایدندهم که ناگوارد کایدون نه خرد خاید. (احوال و اشعار رودکی سع
خسودنلغتنامه دهخداخسودن . [ خ ُ دَ ] (مص ) درو کردن غله و علف . || ستودن . ستایش کردن . (ناظم الاطباء). || اقرار کردن . پذیرفتن . (مجمل اللغة).
خشائیدنلغتنامه دهخداخشائیدن . [ خ َ دَ ] (مص ) خراشیدن . دریدن . (ناظم الاطباء). || به دندان ریش کردن . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
خشاییدنلغتنامه دهخداخشاییدن . [ خ َ دَ ] (مص ) خراشیدن . دریدن . (ناظم الاطباء). خشائیدن . رجوع به خشائیدن شود.
نابخشائیدنیلغتنامه دهخدانابخشائیدنی . [ ب َ دَ ] (ص لیاقت ) نبخشائیدنی . نبخشودنی . که قابل بخشائیدن نیست . لایغفر. غیرقابل عفو. مقابل بخشائیدنی . رجوع به بخشائیدنی شود.