خضاخضلغتنامه دهخداخضاخض . [ خ ُ خ ِ ] (ع ص ، اِ) جای بسیار با آب و درخت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || فربه کلانشکم از مردان و شتران . || بادیست میان صبا و دبور. || باد که از جانب مشرق وزد.(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد).
خضخضلغتنامه دهخداخضخض . [ خ ُ ض َ خ ِ ] (ع ص ) فربه کلان شکم از مردان و شتران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خضخضلغتنامه دهخداخضخض . [ خ ُ خ ُ ] (ع ص ) فربه کلان شکم از مردان و شتران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خضخاضلغتنامه دهخداخضخاض . [ خ َ ] (ع اِ) نوعی از قطران که به شتر گرگین مالند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خضاخضةلغتنامه دهخداخضاخضة. [ خ ُ خ َ ض َ ] (ع ص ) فربه کلانشکم از مردان و شتران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
باد مشرقیلغتنامه دهخداباد مشرقی . [ دِ م َ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آنکه از جانب مشرق وزد و آنرا صبا و برین نیز گویند. خُضاخِض . (منتهی الارب ). قَبول . رجوع به باد، باد صبا، و باد برین شود.
خضاخضةلغتنامه دهخداخضاخضة. [ خ ُ خ َ ض َ ] (ع ص ) فربه کلانشکم از مردان و شتران . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).