خلل

خلل

لغت‌نامه دهخدا

خلل . [ خ َ ل َ ] (ع اِ) گشادگی میان دو چیز. رخنه . || مخرجهای باران از ابر. || بندگی مردم . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || پراکندگی در رأی . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || عیب . (یادد...

خلل

لغت‌نامه دهخدا

خلل . [ خ ِ ل َ ] (ع اِ) آنچه در میان دندانها ماند از طعام و واحد آن خلة است : هو خللهم ؛ او در میان آنهاست . (از منتهی الارب ).

خلل

لغت‌نامه دهخدا

خلل . [ خ ِ ل َ ] (ع اِ) ج ِ خلة. (منتهی الارب ).

خلل

لغت‌نامه دهخدا

خلل . [ خ ُ ل َ ] (ع اِ) ج ِ خلة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).- خلل و فرج ؛ سوراخهای بدن . منافذ بدن . مسامات بدن . مفاتیح عرق . (یادداشت بخط مؤلف ).

خلل

واژگان مترادف و متضاد

۱. رخنه، شکاف، خله، منفذ ۲. نقص، نقصان، کاستی ۳. آشفتگی، اختلال، تباهی، عیب، فساد، وهن ۴. آسیب، گزند ۵. تفرق، فاصله

خلل

واژگان مترادف و متضاد

منفذها، منافذ، سوراخها

impairment

خلل

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[علوم سلامت] هرگونه نقص یا اختلال در ساختار یا کارکرد کاراندام‌شناختی یا روان‌شناختی یا کالبدشناختی

خلل

فرهنگ فارسی عمید

(اسم، اسم مصدر) [عربی: خَلل] xe(a)lal ۱. کاهش.۲. رخنه و تباهی در کار.۳. گشادگی و رخنه.۴. آسیب؛ صدمه.۵. [قدیمی] قصور؛ کوتاهی.

خلل

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [عربی: خِلل، جمعِ خِلَّة] xolal سوراخ‌ها.⟨ خلل‌وفُرَج: سوراخ‌ها و گشادگی‌ها.

خلل

فرهنگ فارسی معین

(خَ لَ) [ ع . ] (اِمص .) 1 - تباهی ، فساد. 2 - پراکندگی ، تفرق .

خلل

دیکشنری فارسی به انگلیسی

prejudice

خلل آمدن

لغت‌نامه دهخدا

خلل آمدن . [ خ َ ل َ م َ دَ ] (مص مرکب ) تباهی بهم رسیدن . فساد پیدا شدن . (از آنندراج ). || رخنه پیدا شدن . (یادداشت بخط مؤلف ).

خلل افتادن

لغت‌نامه دهخدا

خلل افتادن . [ خ َ ل َ اُ دَ] (مص مرکب ) خرابی پیدا شدن . فساد و تباهی حاصل آمدن : چون به لشکرگاه رسید، یافت قوم را بر حال خویش هیچ خللی نیفتاده بود. (تاریخ بیهقی ). دست بتوفیر لشکر برد و در آن بسیار خللها افتاد. (تاریخ بیهقی ). و اگر عیاذاً باﷲ... خ...

خلل افکندن

لغت‌نامه دهخدا

خلل افکندن . [ خ َ ل َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خرابی و فساد ایجاد کردن . تباهی ایجاد کردن .