خندانندهلغتنامه دهخداخنداننده . [ خ َ ن َ دَ / دِ ] (نف مرکب )بخنده درآوردنده . بخنده افکننده . بخنده وادارنده .
مضحکاتلغتنامه دهخدامضحکات . [ م ُ ح ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مُضْحِکة. حکایتهای خنداننده . (دهار چ بنیاد فرهنگ ). نوادر.(ذیل اقرب الموارد). چیزهای خنده آور. (ناظم الاطباء): امر مبکیاتک لا امر مضحکاتک . (مجمع الامثال میدانی چ 1 تهران ص <span cl