خاتولهلغتنامه دهخداخاتوله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) دونی و دغائی و حیله باشد. (صحاح الفرس ). || دوبینی و دودلی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : گرنه خاتوله خواهی آوردن آن چه حیله ست و تنبل و دستان ؟ دقیقی .ا
خاتولهفرهنگ فارسی عمید۱. مکر؛ فریب؛ حیله؛ دغلی: ◻︎ گر نه خاتوله خواهی آوردن / آن چه حیلهست و تنبل و دستان (دقیقی: ۱۰۳).۲. دودلی.