خودشکنلغتنامه دهخداخودشکن . [ خوَدْ / خُدْ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) کسی که از فروتنی خویشتن را شکند. (آنندراج ). فروتنی کننده . (غیاث اللغات ). آنکه نفس را بفروتنی ریاضت کند (یادداشت مؤلف ) : ندارد استخوان خودپرستان مغز آگاهی جهان پ