لغتنامه دهخدا
دبلة. [ دُ ل َ ] (ع اِ) یک دسته از هر چیزی . || نوعی از بیماری شکم . دَبلَة. || لقمه ٔ بزرگ . (منتهی الارب ). || پاره ٔ ناطف . (مهذب الاسماء). ج ، دبل . (مهذب الاسماء). || سوراخ تبر. ج ، دُبُل . (منتهی الارب ). || غازی . (یادداشت مؤلف ). || تنگ یا بطری . ج ، دُبَل . (دزی ج <