درازپیلغتنامه دهخدادرازپی . [ دِ پ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد، واقع در 9هزارگزی غرب میان آباد و 5هزارگزی باختر راه شوسه ٔ عمومی بجنورد به اسفراین ، با 132
دراجیلغتنامه دهخدادراجی . [ دَرْ را ] (ص نسبی ) منسوب به دراج که نسبت اجدادی است . (از الانساب سمعانی ).
دراجیلغتنامه دهخدادراجی . [ دُرْ را ] (اِخ ) طایفه ای از ایلات کرد ایران که در قشلاق گاورود، و ییلاق کانی گلزار سکونت دارند و در گروس و کلیائی نیز قسمتی ازاین ایل ساکن هستند. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 59).
درازیلغتنامه دهخدادرازی . [ دَرْ را زی ی ] (اِخ ) یوسف بن ابراهیم درازی بحرانی ، مکنی به ابن عصفور، از آل عصفور. فقیه امامی قرن دوازدهم هجری . وی از اهالی بحرین بود. به سال 1107 هَ . ق . متولد شد و در سال 1186 هَ . ق . در شهر
درازیلغتنامه دهخدادرازی . [ دِ ] (حامص ، اِ) دراز بودن . درازا. طول . امتداد. خلاف پهنا. خلاف عرض . اِنسبات . خَدَب . سَمحَجَة. سَنطَلَة. سَیفة. (منتهی الارب ) : زانگونه که از جوشن خرپشته خدنگش بیرون نشود سوزن درزی ز درازی . فرخی .
درازیلغتنامه دهخدادرازی . [ دِ زی ی ] (اِخ ) نام تیره ای از شعبه ٔ جباره ٔ ایل عرب ، ازایلات خمسه ٔ فارس . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 87).
درازپیکانلغتنامه دهخدادرازپیکان . [ دِ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) که پیکان دراز و طویل دارد: تیری درازپیکان .
احقابلغتنامه دهخدااحقاب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ حُقُب و حُقب . روزگارها. سالهای هشتاد هشتاد. زمانهای درازپی درپی . || ج ِ حَقَب ، بمعنی پالان اشتر.
درازپیکانلغتنامه دهخدادرازپیکان . [ دِ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) که پیکان دراز و طویل دارد: تیری درازپیکان .