دست موزه

دست موزه

لغت‌نامه دهخدا

دست موزه . [ دَ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) دستکش . موزه ٔ دست ، یعنی جامه که به اندام کف و انگشتان دست دوزند، برای حفظ دست از سرما یا آفتاب یا گردوغبار و غیره و به دست پوشند. (یادداشت مرحوم دهخدا). قفاز. (دهار) : ای تیغ او که فتح ز تو دست موزه ساخت یارب بد...

دست موزه

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی، مجاز] dastmuze ۱. آلت؛ دستاویز؛ ابزار کار.۲. تحفه و ارمغان.

دست موزه

فرهنگ فارسی معین

( ~. زِ یا زَ) (اِمر.) 1 - تحفه ، ارمغان . 2 - دست آویز، 3 - آلت ، وسیله .

بالا دست جريان

مهندسی شیمی

Upstream

پايين دست جريان

مهندسی شیمی

Downstream

دست دست کردن

لغت‌نامه دهخدا

دست دست کردن . [ دَ دَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تعلل کردن . طول دادن . اهمال کردن . به طفره وقت گذراندن . انجام دادن کاری را عمداً به درازا کشاندن . این دست آن دست کردن . مماطله کردن .

flip pass, hand-off pass

پاس دست‌به‌دست

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[ورزش] در بسکتبال، پاس نزدیک با حرکتی کوتاه و نرم که در آن توپ را مستقیماً به دست هم‌تیمی می‌دهند

دست به دست دادن

لهجه و گویش تهرانی

بردن داماد به اطاق عروس ودادن رونما توسط پدر

دست دست کردن

لهجه و گویش تهرانی

تعلّل

دست رو دست گذاشتن

لهجه و گویش تهرانی

اقدامی نکردن

دست گردون،دست گردان

لهجه و گویش تهرانی

وام دادن و وام گرفتن ،قرض، تنخواه

دست به دست گشتن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

currency

دست فرمون،دست به فرمان

لهجه و گویش تهرانی

مهارت در رانندگی

این دست اون دست کردن

لهجه و گویش تهرانی

تعلل