دست کندن

دست کندن

لغت‌نامه دهخدا

دست کندن . [ دَ ک َدَ ] (مص مرکب ) کنایه از افسوس و پشیمانی خوردن . (برهان ). کنایه از دست گزیدن و افسوس و پشیمانی خوردن .(آنندراج ). دست بدندان کندن . دست به دندان گزیدن .

بالا دست جريان

مهندسی شیمی

Upstream

پايين دست جريان

مهندسی شیمی

Downstream

دست دست کردن

لغت‌نامه دهخدا

دست دست کردن . [ دَ دَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تعلل کردن . طول دادن . اهمال کردن . به طفره وقت گذراندن . انجام دادن کاری را عمداً به درازا کشاندن . این دست آن دست کردن . مماطله کردن .

flip pass, hand-off pass

پاس دست‌به‌دست

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[ورزش] در بسکتبال، پاس نزدیک با حرکتی کوتاه و نرم که در آن توپ را مستقیماً به دست هم‌تیمی می‌دهند

دست به دست دادن

لهجه و گویش تهرانی

بردن داماد به اطاق عروس ودادن رونما توسط پدر

دست دست کردن

لهجه و گویش تهرانی

تعلّل

دست رو دست گذاشتن

لهجه و گویش تهرانی

اقدامی نکردن

دست گردون،دست گردان

لهجه و گویش تهرانی

وام دادن و وام گرفتن ،قرض، تنخواه

دست به دست گشتن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

currency

دست فرمون،دست به فرمان

لهجه و گویش تهرانی

مهارت در رانندگی

این دست اون دست کردن

لهجه و گویش تهرانی

تعلل

راست دست و چپ دست

دیکشنری فارسی به انگلیسی

ambidextrous

دست به دست هم دادن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

co-operate, concur, conspire, cooperate, join