دکانیلغتنامه دهخدادکانی . [ دُک ْ کا نی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به دکان . || صاحب دکان . (اقرب الموارد).
دکنیلغتنامه دهخدادکنی . [ دَ ک َ ] (ص نسبی ) منسوب به دکن ، که ولایتی است در هند. رجوع به دکن شود.- حریر دکنی ؛ حریر که از دکن آرند. (از آنندراج ). و رجوع به دکن شود.
طاهر دکنیلغتنامه دهخداطاهر دکنی . [ هَِ رِ دَ ک َ ] (اِخ ) معروف به شاه محمد طاهر فرزند سید مهدی دکنی متوفی به سال 956 هَ . ق . او راست : تفسیر شاه محمد طاهر که حاشیه ای بر تفسیر بیضاوی است . (از الذریعه ج 4 ص <span class="hl" dir
حسین جرفادقانیلغتنامه دهخداحسین جرفادقانی . [ ح ُ س َ ن ِ ج َ دِ ] (اِخ ) ابن علی بن جعفربن علکان بن محمدبن دلف عجلی . رجال شناس و قاضی بصره و معروف به ابن ماکولا بود. وی در 368هَ . ق . / 979 م . متولد
زبدقانیلغتنامه دهخدازبدقانی . [ زَ دَ ] (اِخ ) سعداﷲ مکنی به ابوالوفاء فرزند فتح شاعر است و سلفی بواسطه ٔ ابوالخیر سلامةبن المفرج تمیمی رئیس عربان از او نقل (شعر) کند. (از معجم البلدان ).
زبدقانیلغتنامه دهخدازبدقانی . [ زَ دَ ] (ص نسبی ) نسبت است به زبدقان . (از قراء عربان رود خابور). رجوع به ماده ٔ فوق و ماده ٔ ذیل شود.
زبدقانیلغتنامه دهخدازبدقانی . [ زَ دَ ](اِخ ) ربیع مکنی به ابوالحصیب فرزند سلیمان بن فتح ، از زبدقان (قریه ای از عربان ) است . سلفی از او شعری روایت کند. (از معجم البلدان ). رجوع به زبدقان شود.
مزدقانیلغتنامه دهخدامزدقانی . [ م َ دَ ] (ص نسبی ) منسوب به مزدقان : ز مزدقانی باور کنم اگر گویدکه من به خانه ٔ خود می خورم طعام حلال .کمال اسماعیل .