دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دَ ] (ع اِ) موی تافته . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دِ ] (ع اِ) دوست . || همتا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
دمشلغتنامه دهخدادمش . [ دَ م َ ] (ع مص ) به هیجان آمدن از گرما و یا از خوردن دوا. (ناظم الاطباء). شورش دل از گرمی یا از خوردن . (منتهی الارب ): سعفه ؛ دمش سر. (دستوراللغة).
دمشلغتنامه دهخدادمش . [ دَ م ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از دمیدن . تنفس . (ناظم الاطباء) : دم مانند او را [ اژدهای موسی را ] آوازی بود از دهن و دمشی از بینی . (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 2 ص 441).به بوی جود
دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دَ ] (ع اِ) موی تافته . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دِ ] (ع اِ) دوست . || همتا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دَ ] (ع اِ) موی تافته . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
دمجلغتنامه دهخدادمج . [ دِ ] (ع اِ) دوست . || همتا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مدمجلغتنامه دهخدامدمج . [ م ُ م ِ ](ع ص ) آنکه می پیچد در جامه . (ناظم الاطباء). پیچنده ٔ چیزی در جامه . (آنندراج ): ادمجه ؛ لفه فی ثوب . (متن اللغة). نعت فاعلی است از ادماج . رجوع به ادماج شود.
مدمجلغتنامه دهخدامدمج . [ م ُ دَم ْ م َ ] (ع ص ) سخت محکم برآمده در چیزی . (منتهی الارب ). درج شده . (ناظم الاطباء). نعت مفعولی ، از تدمیج . رجوع به تدمیج شود.
مدمجلغتنامه دهخدامدمج . [ م ُ م َ ] (ع ص ) تیر قمار ناتراشیده و پیکان نانهاده . (منتهی الارب ). قدح من قداح المیسر؛ قسمی تیر قمار. (متن اللغة) (از اقرب الموارد). || مسلک هموار. (منتهی الارب ). راه هموار. (ناظم الاطباء). || نوعی از خط عربی . (ابن ندیم از یادداشت مؤلف ). || ریسمان نیک تابیده .