لغتنامه دهخدا
بستاوند. [ ب ُ / ب َ وَ ] (اِ) بست . زمین پشته پشته را گویند که کتل و کریوه باشد. (برهان ). زمین پشته پشته را گویند که هموار نباشد و این لغت پشته وند بوده یعنی پشته مانند و شین آن با سین تبدیل یافته و بضم اول بهتر از فتح است . (انجمن آرا). زم