ذیفنوسلغتنامه دهخداذیفنوس . (اِخ ) نام مردی رامشگر در وامق و عذرای عنصری که خدمت فلقراط کردی : جهاندیده ای نام او ذی فنوس که کردی بر آوای بلبل فسوس .
دفناسلغتنامه دهخدادفناس . [ دِ ] (ع ص ،اِ) مرد گول فرومایه . || مرد بخیل . || راعی کاهل که بخواب رود و شتران را بگذارد که تنها چرا کنند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دفنسلغتنامه دهخدادفنس .[ دِ ن ِ ] (ع ص ، اِ) زن گول . (منتهی الارب ). حمقاء. (اقرب الموارد). || مرد گول فرومایه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || زن گران جسم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
آوالغتنامه دهخداآوا. (اِ) مخفف آواز . آواز. بانگ . ندا. آوازه . صوت . (صراح ). آوای . ازمل : ای بلبل خوش آوا آوا ده ای ساقی آن قدح رابا ما ده . رودکی .هزارآوا به بستان در کند اکنون هزارآوا. رودکی .دمن