رحیلةلغتنامه دهخدارحیلة. [ رَ ل َ ] (ع ص ) مؤنث رحیل . یقال : ناقة رحیلة؛ ماده شتر توانای بر سیر. (ناظم الاطباء). مؤنث رحیل . (منتهی الارب ).
رعلةلغتنامه دهخدارعلة. [ رُ ل َ ] (ع اِ) یا رُعله . تاج ریحان و آس . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). تاج از ریاحین . اکلیل از ریاحین . (یادداشت مؤلف ).
رعلةلغتنامه دهخدارعلة. [ رَ ل َ ] (ع اِ) آنچه از گوش گوسپند و ماده شتر بریده آونگان گذارند. || غلاف سرنره . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || شترمرغ . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). اشترمرغ . (مهذب الاسماء). || نخله ٔ بلند یا خرمابن نر یا بلایه ٔ بارآور
پرحیلهلغتنامه دهخداپرحیله . [ پ ُ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) مکار. آب زیرکاه . محیل .گُربز. نیرنگ باز. نرم بر. (برهان ). نرمه بر. ریمن . فریبنده . دغا. دغل . دغول . داغول . دوال باز. دوالک باز. فسونگر. کنوره . کنبورَه : قضا آمده بود وحال این