لغتنامه دهخدا
رمایة. [ رِ ی َ ] (ع مص ) تیر انداختن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). افکندن . انداختن . پرتاب کردن . (از اقرب الموارد). تیراندازی . - سبق و رمایه ؛ اسب دوانی و تیراندازی . رجوع به سبق و رمایه شود. || آهنگ و قصد مکانی کردن . || یاری کرد