زابلستانلغتنامه دهخدازابلستان . [ ب ُ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) نام ولایت آباء و اجداد رستم است و آن رازاولستان نیز گویند. (شرفنامه ٔ منیری ) : برآمد بسی روزگاران بر اوی که خسرو سوی سیستان کرد روی که آنجا کند زند و استا رواکند موب
زابلستانیلغتنامه دهخدازابلستانی . [ ب ُ ل َ / ل ِ ] (ص نسبی ) منسوب به زابلستان : به یک روز رنج گدائی نیرزدهمه گنج محمود زابلستانی .سنائی .
زابلستانیلغتنامه دهخدازابلستانی . [ ب ُ ل َ / ل ِ ] (ص نسبی ) منسوب به زابلستان : به یک روز رنج گدائی نیرزدهمه گنج محمود زابلستانی .سنائی .
زبلستانلغتنامه دهخدازبلستان . [ زَ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) لغتی است در زاولستان و زابلستان . رجوع به زابلستان و معجم البلدان چ لایپزیک ج 1 ص 16 شود.
جردانلغتنامه دهخداجردان . [ ج َ ] (اِخ ) شهری است نزدیک زابلستان میانه ٔ غزنه و کابل . (از معجم البلدان ).
نای لامانلغتنامه دهخدانای لامان . [ ی ِ ] (اِخ ) قلعه ای بوده است در زابلستان . رجوع به تاریخ سیستان ص 216 شود.
غلغلستانلغتنامه دهخداغلغلستان . [ غ ُ غ ُ ل ِ ] (اِ مرکب ) جایی که غلغل و شور و غوغا و داد و فریاد و بانگ و آواز باشد : ز کابلستان تا به زابلستان زمین گشت بر سان غلغلستان . فردوسی .سزد گر به این بوم زابلستان نهد دانشی نام غلغلستان
زابلستانیلغتنامه دهخدازابلستانی . [ ب ُ ل َ / ل ِ ] (ص نسبی ) منسوب به زابلستان : به یک روز رنج گدائی نیرزدهمه گنج محمود زابلستانی .سنائی .