زلجبلغتنامه دهخدازلجب . [ زَ ج َ ] (ع ص ) لغزنده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). او هو بالحاء المهملة. (ناظم الاطباء). رجوع به زلحب شود.
جلجبلغتنامه دهخداجلجب . [ ج َ ج َ ] (ع ص ) پیر ضَخم . (از یادداشت های دهخدا). جِلجاب . جلجابة. پیر فرتوت و کلان که موی پیش سرش افتاده باشد. (منتهی الارب ).
جلاجبلغتنامه دهخداجلاجب . [ ج ُ ج ِ ] (ع اِ) درازی . || (ص ) پیر فرتوت که موی ناصیه ٔ وی افتاده باشد. (منتهی الارب ).
لغزندهلغتنامه دهخدالغزنده . [ ل َ زَ دَ / دِ ] (نف ) زلق . زَلجب . (منتهی الارب ). سُرخورنده . فروخزنده . لیزخورنده : رَجل ٌ دَلص ؛ مرد بسیار لغزنده . رَجل ٌ ادلص ؛ مرد بسیار لغزنده . دلصاء؛ زن لغزنده . (منتهی الارب ).- طاس لغزنده ؛