زهرخندهلغتنامه دهخدازهرخنده . [ زَ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) زهرخند : یکی زهرخنده بخندید شاه که من می نیارم در آن هیچ راه . فردوسی .پیداست ز زهرخنده ٔ من که مرابا این لب خندان چه دل پرخون است .
زهرخندهلغتنامه دهخدازهرخنده . [ زَ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) زهرخند : یکی زهرخنده بخندید شاه که من می نیارم در آن هیچ راه . فردوسی .پیداست ز زهرخنده ٔ من که مرابا این لب خندان چه دل پرخون است .
زهرخندهلغتنامه دهخدازهرخنده . [ زَ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) زهرخند : یکی زهرخنده بخندید شاه که من می نیارم در آن هیچ راه . فردوسی .پیداست ز زهرخنده ٔ من که مرابا این لب خندان چه دل پرخون است .