ساکوراکهلغتنامه دهخداساکوراکه . [ ک َ ] (اِخ ) طایفه ای است ازسکاها بروایت «لوکیان » که اشک دهم (سنتروک ) بعد از شکست سکاها و گرفتاری در دست آنان بحمایت این طایفه بر تخت نشست . رجوع به ایران باستان ج 3 ص 2277 شود.
ساکوراللغتنامه دهخداساکورال . (اِخ ) طایفه ای است از سکاها بروایت «سترابون » و این کلمه در «لوکیان » ساکوراکه آمده است . رجوع به ماده ٔ قبل شود.