سه گانه

سه گانه

لغت‌نامه دهخدا

سه گانه . [ س ِ ن َ /ن ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) کنایه از سه جام و پیاله ٔ شراب خوری . (برهان ). سه پیاله ٔ شراب که ثلاثه ٔ غساله گویند. (فرهنگ رشیدی ). || نغمه ٔ سوم و شعبه ٔحجاز. (غیاث اللغات ) . || سه تن . سه تا : و پس ایشان سه پادشاه از حبشه کردند ...

سه گانه

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) segāne ۱. تشکیل‌شده از سه عضو؛ سه‌تایی.۲. [قدیمی] سه جام شراب که صبح بنوشند؛ ستا و ثلاثۀ غساله: ◻︎ غلام همت آنم که چون نزاری مست / پس از دوگانهٴ ایزد سه‌گانه‌ای گیرد (نزاری: مجمع‌الفرس: ۱۶۲۶).

سه گانه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

tri-, triad, tripartite, triple, triplicate

سه گانه

دیکشنری فارسی به عربی

ثلاث اضعاف

سه سطحي

مهندسی برق

three level

سه راهي

مهندسی شیمی

Tee

یی سه سه

لغت‌نامه دهخدا

یی سه سه . [ س ِ س ِ ] (اِخ ) نامی که چینیان به یزدگرد سوم آخرین پادشاه ساسانی داده بودند. (از احوال و اشعار رودکی ص 195). و رجوع به یزدگرد سوم شود.

CO-CO axle arrangement

آرایش محور سه‌ـ سه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[حمل‌ونقل ریلی] آرایش محور لوکوموتیوی که دارای دو بوژی با سه محور محرک است

سه‌هشت وجهی سه‌گوش

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زمین‌شناسی] ← سه‌هشت‌وجهی

سه پِلِشک، سه پلشگ آوردن

لهجه و گویش تهرانی

بد بیاری(از قاب بازی گرفته اند)،بد شانسی

جریش سه

لغت‌نامه دهخدا

جریش سه . [ ] (اِخ ) قریه ای است از قرای بلوک ساوجبلاغ طهران . (از مرآت البلدان ج 4 ص 225).

سه‌بدنه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[حمل‌ونقل دریایی] ← شناور سه‌بدنه

triplopia, triple vision

سه‌بینی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[علوم پایۀ پزشکی] دیدن سه تصویر از یک شیء

trimerous

سه‌پار

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زیست‌شناسی- علوم گیاهی] ویژگی چرخه‌ای که پارگان آن متشکل از سه قطعه است