سپرافکنانلغتنامه دهخداسپرافکنان . [ س ِ پ َ اَ ک َ ] (ق مرکب ) در حال تسلیم شدن . در حال ِدست از جنگ کشیدن با حال عجز و فروتنی : نوفل سپرافکنان ز حربش بنواخت بفرقهای چربش . نظامی .رجوع به سپر افکندن شود.