لغتنامه دهخدا
خراشاء. [ خ ِ ] (ع اِ) پوست مار. || پوست بالایین بیضه که تهی باشد. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از قاموس ). || هرچه تهی و دمیده باشد. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || پوست تنک که بر شیر فراهم آید. || بلغم . || غبار. (از منتهی الارب ).