شالازلغتنامه دهخداشالاز. (فرانسوی ،اِ) نام محلی که دسته چوبی و آبکشی بدنه ٔ درخت در زیر نوسل منشعب میگردد. و آن خالاز نامیده میشود. (از گیاه شناسی ثابتی ص 473).
سگالشلغتنامه دهخداسگالش . [س ِ ل ِ ] (اِمص ) فکر و اندیشه . (غیاث ). اندیشمندی . (شرفنامه ). فکر و اندیشه نمودن . (برهان ) : ای مج کنون تو شعر نو از برکن و بخوان از من دل و سگالش و از تو تن و زبان . رودکی .سگالش بباید به هر کار جست
شالپوشلغتنامه دهخداشالپوش . (نف مرکب ) آنکه شال پوشد. آنکه از پارچه ٔ شال جامه کند و بر تن نماید. || (ن مف مرکب ) پوشیده بشال . درپیچیده بشال .
شالیشلغتنامه دهخداشالیش . (ع اِ) خلخال که از نقره ٔ کم عیار باشد. (دزی ج 1 ص 783). جالیش . (دزی ج 1 ص 716).
ساگالاسلغتنامه دهخداساگالاس . (اِخ ) قلعه ای بوده است در پیسیدیه درآسیای صغیر. رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1278 شود.