شرطه

šorte

معنی

۱. نگهبان و پاسبان شهر؛ افسر شهربانی.
۲. [قدیمی] نگهبان برگزیدۀ حاکم.

مترادف

۱. بادموافق
۲. شرط، پیمان
۳. پاسبان، پلیس، شحنه
۴. چاوش، طلایهدار
۵. کوتوال

جست‌وجوی دقیق

شرطه

لغت‌نامه دهخدا

شرطه . [ ش ُ طَ / طِ ] (از ع ص ، اِ) قاضی بیع و شرا. || محافظ پادشاه و قراول آن . || سیاه پوش و لباس سوگواری پوشیده . || میمون و خجسته . || مطبوع و موافق و پسندیده . (ناظم الاطباء). این معانی مخصوص به این فرهنگ است .

شرطه

فرهنگ فارسی عمید

بادی که برای کشتی‌رانی مساعد باشد و کشتی را به‌ مقصد برساند؛ باد موافق.

شرطه

فرهنگ فارسی عمید

۱. نگهبان و پاسبان شهر؛ افسر شهربانی.۲. [قدیمی] نگهبان برگزیدۀ حاکم.

شرطه

فرهنگ فارسی معین

(شَ یا شُ طِ) [ هند ] (اِ.) باد موافق .

شرطه

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بادموافق ۲. شرط، پیمان ۳. پاسبان، پلیس، شحنه ۴. چاوش، طلایهدار ۵. کوتوال

جست‌وجوی هم‌آوا

شرته شرته

گویش مازنی

پی در پی

شرطة

لغت‌نامه دهخدا

شرطة. [ ش ُ طَ ] (ع مص ) معلق کردن چیزی را بچیزی . یقال : خذ شرطتک . (از منتهی الارب ).

شرثة

لغت‌نامه دهخدا

شرثة. [ ش َ ث َ ] (ع ص ، اِ) کفش کهنه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کفش کهنه و فرسوده . (ناظم الاطباء).

شرطة

لغت‌نامه دهخدا

شرطة. [ ش ِ طَ ] (اِخ ) ناحیه ٔ بزرگی است از اعمال واسط که در بین انین و منحدر واقع شده بطرف بصره . (از معجم البلدان ) : وی چون ز شرطه سوی حرم شد کلیم وارگامی دو سه بر اسبک خادم مگر نشست .سیدحسن غزنوی .

شرطیة

لغت‌نامه دهخدا

شرطیة. [ ش َ طی ی َ ] (ع ص نسبی ) یا شرطیة. تأنیث شرطی . فرگروی . (ناظم الاطباء).- جمله ٔ شرطیه . (اصطلاح نحو). رجوع به شرط شود.- شرطیه ٔ متصله ؛ فرگروی پیوسته . (از ناظم الاطباء).- شرطیه ٔ منفصله

جست‌وجوی مشابه

صاحب شرطه

لغت‌نامه دهخدا

صاحب شرطه . [ ح ِ ش ُ طَ / طِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) رئیس شرطه . رئیس نظمیه . مدیرالشرطة.

صاحب شرطه

لغت‌نامه دهخدا

صاحب شرطه . [ ح ِ ش ُ طَ/ طِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن ابان و ابن سید شود.

باد شرطه

لغت‌نامه دهخدا

باد شرطه . [ دِ ش ُ طَ / طِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باد شُرط. باد موافق : با طبع مخالف چه کند دل که بسازدشرطه همه وقتی نبود لایق کشتی . سعدی .کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز<br