لغتنامه دهخدا
شریق . [ ش َ ] (ع اِ) جانب مشرق . (ناظم الاطباء). || آفتاب وقتی که برآید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ازاقرب الموارد). || (ص ) زن خردشرم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || مفضاة؛ یعنی شرم زنی که هر دو راه آن یکی شده باشد. (از منتهی الارب ) (آنندراج )