شمسالغتنامه دهخداشمسا. [ ش َ ] (هزوارش ، اِ) به لغت زند نور و روشنایی و پرتو آفتاب و ماه و چراغ و آتش و جز آن . (از برهان ) (ناظم الاطباء). || بمعنی نور باشد که آن روشنایی معنوی است . (برهان ).
شمیسالغتنامه دهخداشمیسا. [ ش َ ] (سریانی ، اِ) نور. روشنایی . (ناظم الاطباء). بمعنی نور باشد که روشنایی معنوی است . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا).