شنگولهلغتنامه دهخداشنگوله . [ ش َ ل َ / ل ِ ] (ص ) شنگول . شوخ و ظریف و رعنا. (برهان ) (جهانگیری ). || (اِ) دزد و عیار. || خرطوم فیل . (برهان ). رجوع به شنگول شود.
شنگالهلغتنامه دهخداشنگاله . [ ش َ ل َ / ل ِ ] (اِ) به فارسی خوشه ٔ گندم است . (فهرست مخزن الادویه ).
شنگولیلغتنامه دهخداشنگولی . [ ش َ ] (ص نسبی ) منسوب به شنگول . رجوع به شنگول شود : غلام همت شنگولیان و رندانم نه زاهدان که نظر میکنند پنهانت . سعدی . || دزد و راهزن : ما لولی و شنگولی بی مکسب ومشغولی ج
شنگولکلغتنامه دهخداشنگولک . [ ش َ ل َ ] (اِ مصغر) مصغر شنگول .و این در مقام تحبیب و توجه بکار برند : ناگهان بستد دلم دلدارکی شوخکی شنگولکی عیارکی . مولوی .رجوع به شنگوله شود.
شنگللغتنامه دهخداشنگل . [ ش َ گ ُ ] (اِ) شنکل . شنگول . شنگوله . دزد و راهزن و عیار. (برهان ). عیار و راهزن . (غیاث ). بمعنی شنگ . (جهانگیری ). || (ص ) شوخ . (غیاث ) (رشیدی ). بمعنی شنگول و شنگله و شنگ . (انجمن آرا).