شکافانلغتنامه دهخداشکافان . [ ش ِ / ش َ ] (نف ، ق ) صفت حالیه . در حال شکافتن . (یادداشت مؤلف ) : جام شکوفه دار شکافان شد از هوس چون حجله ٔ شکوفه برانداخت نوبهار.خاقانی .
شکوفانلغتنامه دهخداشکوفان . [ ش ُ ] (نف ) صفت حالیه ، در حال شکفتگی . شکوفا. شکفته . رجوع به شکوفاشود.
شکافاندنلغتنامه دهخداشکافاندن . [ ش ِ / ش َ دَ ] (مص ) شکافانیدن . دریدن . پاره کردن . (یادداشت مؤلف ).- شکافانده شدن ؛ دریده شدن . پاره شدن : ز شادی همی در کف رودزن شکوفه شکافانده شد از شکن . <p c
شکافانیدنلغتنامه دهخداشکافانیدن .[ ش ِ / ش َ دَ ] (مص ) شکافاندن . شکافتن فرمودن و چاک زدن کنانیدن . (ناظم الاطباء). شکافتن . شق کردن . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به شکافتن و شکافاندن شود.
شخاوانلغتنامه دهخداشخاوان .[ ش َ ] (ص ) مجروح کننده . (فرهنگ رشیدی ) : شکافان تهیگاه پرندگان شخاوان جگرگاه درندگان .دقیقی .
جیب شکافلغتنامه دهخداجیب شکاف . [ ش ِ ] (نف مرکب ) جیب بر : بر چار سوی عنصر هنگامه ایست گرم پرهیز کن ز جیب شکافان بی نشان .اثیر اخسیکتی .
خرقه شکافلغتنامه دهخداخرقه شکاف . [ خ ِ ق َ / ق ِ ش ِ ] (نف مرکب ) خرقه پاره کننده . صوفی که در حال ذوق خرقه می درد : خرقه شکافان ذوق بی دف و نی در سماع جبه فشانان شید تابعقانون دف .خاقانی .
جبه فشانلغتنامه دهخداجبه فشان . [ ج ُب ْ ب َ / ب ِ ف َ/ ف ِ ] (نف مرکب ) در شعر زیر کنایه از رقصنده ، سماع و وجد کننده ، دست افشان و دامن فشان است : خرقه شکافان ذوق بی دف و نی در سماع جبه فشانان شی
خرده بینلغتنامه دهخداخرده بین . [ خ ُ دَ / دِ ] (نف مرکب ) باریک بین . تیزفهم . هوشمند. باتمییز. دقیق . (ناظم الاطباء). باریک بین (لغت محلی شوشتر). کنایه از باریک بین و نکته دان . (آنندراج ). عاقبت اندیش : با عدوی خرد مشو خردکین خر
شکافاندنلغتنامه دهخداشکافاندن . [ ش ِ / ش َ دَ ] (مص ) شکافانیدن . دریدن . پاره کردن . (یادداشت مؤلف ).- شکافانده شدن ؛ دریده شدن . پاره شدن : ز شادی همی در کف رودزن شکوفه شکافانده شد از شکن . <p c
شکافانیدنلغتنامه دهخداشکافانیدن .[ ش ِ / ش َ دَ ] (مص ) شکافاندن . شکافتن فرمودن و چاک زدن کنانیدن . (ناظم الاطباء). شکافتن . شق کردن . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به شکافتن و شکافاندن شود.