شکرخارلغتنامه دهخداشکرخار. [ ش َ ک َ ] (اِ مرکب ) درختی خاردار و میوه اش سرخ که غرقد نیز گویند. (ناظم الاطباء).
شکرخوارلغتنامه دهخداشکرخوار. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ خوا / خا] (نف مرکب ) شکرخورنده : طوطی شکرخوار. (فرهنگ فارسی معین ). شکرخای . (آنندراج ). شیرین گفتار : تو نیز آموختی از شاه ایران کز خداوندی نمی