شکرنطقلغتنامه دهخداشکرنطق . [ ش َ ک َ ن ُ ] (ص مرکب ) شکرگفتار. شکرلهجه : کو شکرنطقی که از شکّر زبانش هر زمان نحل از آب چشم بر آب دهن بگریستی . خاقانی .و رجوع به مترادفات کلمه شود.