شوماللغتنامه دهخداشومال . (نف مرکب ) شوی مال . شومالنده . || (اِ مرکب ) ابزاری که بدان پارچه را جلا دهند. (فرهنگ فارسی معین ). || نفع و فایده و سودا. (ناظم الاطباء).
صوملةلغتنامه دهخداصوملة. [ ص َ م َ ل َ ] (ع مص ) خشک شدن پوست کسی از گرسنگی و سختی . (منتهی الارب ).
صوملةلغتنامه دهخداصوملة. [ ص َ م َ ل َ ] (ع مص ) خشک شدن پوست کسی از گرسنگی و سختی . (منتهی الارب ).