صیمریلغتنامه دهخداصیمری . [ ص َ م َ ] (اِخ ) عبدالواحدبن حسین فقیه شافعی . وی به بصره سکونت جست و بمحضر قاضی ابوحامد مروزی حاضر گشت و مردمان از شهرها بسوی او رحلت میکردند. وی حافظ مذهب شافعی بود و در آن مذهب تصنیف نیکو کرد. (معجم البلدان ذیل صیمره ).
صیمریلغتنامه دهخداصیمری . [ ص َ م َ ] (اِخ ) محمدبن احمد، مکنی به ابی جعفر. وزیر معزالدوله ٔ دیلمی بود و بسال 339 هَ . ق . درگذشت . (کامل ابن اثیر ص 191 ج 8).
صیمریلغتنامه دهخداصیمری . [ ص َ م َ ] (اِخ ) محمدبن اسحاق بن ابراهیم ، مکنی به ابی العنبس . شاعری ادیب است و اثرهایی دارد و ندیم متوکل بود و تصانیفی هزل آمیز کرد، از آن جمله : تأخیر المعرفة است . بسال 275 هَ . ق . درگذشت . (معجم البلدان ذیل صیمره ).
صیمریلغتنامه دهخداصیمری . [ ص َ م َ ] (اِخ ) مفلح بن حسین . فاضلی فقیه بود و کتابها نوشت که از آن جمله : شرح الشرایع، شرح الموجز، مختصر الصحاح ، منتخب الخلاف و کتب دیگر است . معاصر شیخ علی کرکی و از شاگردان احمدبن فهد حلی است . (از روضات الجنات ص 566).
فندقۀ بالدارsamaraواژههای مصوب فرهنگستاننوعی میوۀ فندقه که پیرابَر آن به شکل بال غشایی (membranous wing) گسترش یافته است و بهآسانی با باد پخش میشود
سمریلغتنامه دهخداسمری . [ س َ م ُ ری ی ] (ع ص نسبی ) حیوانی که درخت سمرة یعنی درخت طلح را چرا میکند. (ناظم الاطباء).
سیمگریلغتنامه دهخداسیمگری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل سیمگر. نقره گری . نقره سازی : به روزگار زمستان کندت سیمگری به روزگار حزیران کندت خشت پزی .منوچهری .
شمریلغتنامه دهخداشمری . [ ش َم ْ م َ ] (اِخ ) جرنفش شاعر. ابن عبدةبن امروءالقیس بن زید. منسوب است به شمربن عبد جذیمة... و آن بطنی است از بطنهای طی ٔ. (از الانساب سمعانی ).
شمریلغتنامه دهخداشمری . [ ش َم ْ م َ ری ی / ش ِم ْ م َ ری ی ] (ع ص ) مرد رسا و آزموده کار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || جلد و چابک خویشتن ورچیده . (منتهی الارب ).
حسین صیمریلغتنامه دهخداحسین صیمری . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ م ُ ] (اِخ ) ابن علی بن محمدجعفر صیمری مکنی به ابوعبداﷲ فقیه رجال شناس . از اهالی صیمر خوزستان و قاضی مدائن (تیسفون ) بود. وی در 351 هَ . ق . 962/ م . متولد و در بغداد در شوال <
حسین صیمریلغتنامه دهخداحسین صیمری . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ م ُ ] (اِخ ) ابن مفلح بن حسن بحرینی ملقب به نصیرالدین فقیه . متوفی در محرم 933 هَ . ق . / 1526 م . در سن هشتاد سالگی درگذشت و در سلم آباد خوزست
مفلح صیمریلغتنامه دهخدامفلح صیمری . [ م ُ ل ِ ح ِ ص َ م َ ] (اِخ ) رجوع به صیمری مفلح بن حسین و الذریعه ج 3 ص 335 و فهرست کتابخانه ٔ مدرسه سپهسالار ج 2 ص 281 شود.<
ابوالقاسملغتنامه دهخداابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) عبدالواحدبن حسین صیمری . رجوع به عبدالواحد... شود.
حسین صیمریلغتنامه دهخداحسین صیمری . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ م ُ ] (اِخ ) ابن علی بن محمدجعفر صیمری مکنی به ابوعبداﷲ فقیه رجال شناس . از اهالی صیمر خوزستان و قاضی مدائن (تیسفون ) بود. وی در 351 هَ . ق . 962/ م . متولد و در بغداد در شوال <
حسین صیمریلغتنامه دهخداحسین صیمری . [ ح ُ س َ ن ِ ص َ م ُ ] (اِخ ) ابن مفلح بن حسن بحرینی ملقب به نصیرالدین فقیه . متوفی در محرم 933 هَ . ق . / 1526 م . در سن هشتاد سالگی درگذشت و در سلم آباد خوزست
مفلح صیمریلغتنامه دهخدامفلح صیمری . [ م ُ ل ِ ح ِ ص َ م َ ] (اِخ ) رجوع به صیمری مفلح بن حسین و الذریعه ج 3 ص 335 و فهرست کتابخانه ٔ مدرسه سپهسالار ج 2 ص 281 شود.<
ابوالحسن الصیمریلغتنامه دهخداابوالحسن الصیمری . [ اَ بُل ْ ح َ س َ نِص ْ ص َ م َ ] (اِخ ) از مشاهیر حکماء روزگار خود بوده است . (از ترجمه ٔ تتمه ٔ صوان الحکمه ).