ضفدلغتنامه دهخداضفد. [ ض َ ] (ع مص ) طپانچه زدن بکسی . (منتهی الارب ). زدن کسی را به کف دست . (منتخب اللغات ). سیلی زدن . چک زدن .
دفطلغتنامه دهخدادفط. [ دَ ] (ع اِمص ) برجستن طائر نر بر ماده ، و گویا صواب آن ذفط به ذال معجمه است . (از منتهی الارب ). و رجوع به ذفط شود.
ذفطلغتنامه دهخداذفط.[ ذَ ] (ع مص ) ذفط طائر؛ برجستن آن بر ماده و همچنین است ذفط تیس . || ذفط ذباب ؛ فضله افکندن مگس . و گفته اند که صواب در هر دو معنی با قاف است .
ضفدعلغتنامه دهخداضفدع . [ ض ِ دِ / ض َ دَ / ض ُ دَ / ض ِ دَ ] (ع اِ) غوک . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ) (دهار). چغز. (منتخب اللغات ). کزو. (مهذب الاسماء). بَزغ . (السامی فی الاسامی ) (مهذب
ضفدعلغتنامه دهخداضفدع . [ض ِ دِ ] (ع اِ) استخوانی است در شکم سم اسب . (منتهی الارب ). استخوان درون سم اسب . (مهذب الاسماء). استخوانی است که در میان سم فرس می باشد. (منتخب اللغات ).
خبه کردنلغتنامه دهخداخبه کردن . [ خ َ ب َ / ب ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خفه کردن . تذریع. جرض زَنا. خنق . ذَبح . سَأت . سأب . سَأد. ظات . زَعط. ضُفد. (از منتهی الارب ) : سلطان را رشته در گردن کردند تا خبه کنند. (جهانگشای جوینی ).
طپانچه زدنلغتنامه دهخداطپانچه زدن . [ طَ چ َ / چ ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) سیلی زدن کسی را. چک زدن . طپنچه زدن . لطمه زدن . زخم با کف دست زدن . ضفد. خمش . طرف . ذح . سفع. سفق . لفخ . لظه . لطس . لخ . لمه .طر. لخم . لدم . لخب . لهط. موج . (منتهی الارب ): سفق ، مطس ؛ طپان
ضفدعلغتنامه دهخداضفدع . [ ض ِ دِ / ض َ دَ / ض ُ دَ / ض ِ دَ ] (ع اِ) غوک . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ) (دهار). چغز. (منتخب اللغات ). کزو. (مهذب الاسماء). بَزغ . (السامی فی الاسامی ) (مهذب
ضفدعلغتنامه دهخداضفدع . [ض ِ دِ ] (ع اِ) استخوانی است در شکم سم اسب . (منتهی الارب ). استخوان درون سم اسب . (مهذب الاسماء). استخوانی است که در میان سم فرس می باشد. (منتخب اللغات ).
مضفدلغتنامه دهخدامضفد. [ م ُ ف َدد ] (ع ص ) برآماسیده از خشم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به اضفیداد شود.