عرشه

'araše

معنی

۱. سطح بالای کشتی.
۲. هر جای مسطحی که از اطراف خود بلندتر باشد.

مترادف

۱. بالا، فراز
۲. رو، سقف

جست‌وجوی دقیق

عرشه

فرهنگ فارسی عمید

۱. سطح بالای کشتی.۲. هر جای مسطحی که از اطراف خود بلندتر باشد.

عرشه

عرشه . [ ع َ ش َ / ش ِ ] (از ع ، اِ) سطحی که مرتفعتر از اطراف خود باشد. (فرهنگ فارسی معین ).- عرشه ٔ کشتی ؛ سطح بالای کشتی . (از فرهنگ فارسی معین ). مرتفعترین جزء از کشتی که مردم در آنجا بنشینند. (از ناظم الاطباء)

عرشه

دیکشنری فارسی به عربی

طابق

عرشه

فرهنگ فارسی معین

(عَ رَ ش ) [ ع . ] (اِ.) جِ عرش . در فارسی ب - ه معنای قسمت بالای کشتی .

عرشه

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بالا، فراز ۲. رو، سقف

جست‌وجوی هم‌آوا

شیپوریان

Araceae

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تیره‌ای از راستۀ قاشق‌واش‌سانان با گل‌های تک‌جنسی یا به‌ندرت نرماده که در سنبله‌ای متراکم آرایش یافته‌اند و برگه‌ای درشت به نام چمچه آنها را در بر گرفته است

ارشه ارشه

لغت‌نامه دهخدا

ارشه ارشه . [ اَ ش ِه ْ اَ ش ِه ْ / اُ ش ُه ْ اُ ش ُه ْ ] (ع صوت ) کلامی است که هنگام راندن شتر گویند و زیر دم او را خارند تا تیز رود. (از منتهی الأرب ).

حرشة

لغت‌نامه دهخدا

حرشة.[ ح َ رَ ش َ ] (ع اِ) یکی از حرشات الارض ، یعنی حشرات زمین که جانوران ریزه ٔ زمینی باشند. (منتهی الارب ).

حرصة

لغت‌نامه دهخدا

حرصة. [ ح َ رَ ص َ ] (ع اِ) مستقر و وسط هر چیز و میانه ٔ آن . (منتهی الارب ).

حرصة

لغت‌نامه دهخدا

حرصة.[ ح َ ص َ ] (ع اِ) شکستگی سر. خستگی سر که پوست شکافد. جراحت که پوست سر بشکافد. (مهذب الاسماء). شجة که پوست سر را اندک شکافد. حارصة. (منتهی الارب ). || پراکنده افتادن شیر در شیردوشه ، بسبب فراخ بودن سوراخهای پستان از زخم پستان بند. (منتهی الارب ).