عرکةلغتنامه دهخداعرکة. [ ع َ ک َ ] (ع اِ) یک مرتبه . ج ، عَرَکات ؛ لقیته عرکة أو عرکات ؛ یک بار یا بارها او را دیدم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
عرکةلغتنامه دهخداعرکة. [ ع ُ رَ ک َ ] (ع ص ) مرد خبیث و پلید؛ هو عرکة یعرک الاذی بجنبه ؛ او «عرکة» است و آزار را در پهلوی خود حمل می کند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
حرقةلغتنامه دهخداحرقة. [ ح ُ ق َ ] (اِخ ) نام قبیله ای از قضاعة. || نام قبیله ای از همدان . و نسبت بدان حرقی است . (سمعانی ).
حرقةلغتنامه دهخداحرقة. [ ح َ / ح ُ ق َ ] (ع اِمص ) حُرقت . سوز. سوزش . گرمی . سوختن . ج ، حُرَق : هم شناسید و ندادش صدقه ای در دلش آمد ز حرقان حرقه ای . مولوی .تهانوی گوید: چیزی که آدمی در هنگام در
عرکاتلغتنامه دهخداعرکات . [ ع َ رَ ] (ع اِ) ج ِ عَرَکة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عرکة شود.
جرادلغتنامه دهخداجراد. [ ج ُ ] (اِخ ) آبی است بدیاربنی تمیم نزدیک مروت که وقعه ٔ کلاب دوم در آنجا روی داد. (از معجم البلدان ) (از منتهی الارب ) : و لقد عرکن بآل کعب عرکةًبلوی جراد فلم یدعن عمیداالاّ قتیلا قد سلبنا بزه تقع النسور علیه او مصفودا. <p c
پلیدلغتنامه دهخداپلید. [ پ َ ] (ص ) ناپاک . شوخ . شوخگن . شوخگین . چرک . چرکین . پلشت . فزاک . فژاک . فژاکن . فژاکین . فژکن . فژه . فژغند. فژغنده . فژکنده . فرخج . گست . (حاشیه ٔ لغت نامه ٔ اسدی نسخه ٔ نخجوانی ). پلیت .(آنندراج ). وسخ . قَذِر. ساطن . کرّزی . طَفِس . (منتهی الارب ). رجس . نجس
معرکةلغتنامه دهخدامعرکة. [ م َ رَ ک َ / م َرُ ک َ ] (ع اِ) حرب جای . مَعرَک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به معرکه شود.
معرکةدیکشنری عربی به فارسیرزم , پيکار , جدال , مبارزه , ستيز , جنگ , نبرد , نزاع , زد و خورد , جنگ کردن , زد وخورد , حرب , مبارزه کردن , جنگيدن با , کارزار , نزاع کردن , جنگيدن , ستيزه , غوغا , مغلوبه شدن جنگ