عقب افتاده

'aqab[']oftāde

معنی

۱. آن‌که در کسب‌وکار یا علم‌وهنر از دیگران عقب‌مانده باشد.
۲. (روان‌شناسی) = عقب‌مانده

جست‌وجوی دقیق

عقب افتاده

فرهنگ فارسی عمید

۱. آن‌که در کسب‌وکار یا علم‌وهنر از دیگران عقب‌مانده باشد.۲. (روان‌شناسی) = عقب‌مانده

عقب افتاده

لغت‌نامه دهخدا

عقب افتاده . [ ع َ ق َ اُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه در کارها از دیگران عقب مانده باشد. دنبال افتاده . (فرهنگ فارسی معین ).

عقب افتاده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

backwater, belated, delinquent, feebleminded, overdue, underdeveloped, wallydrag

عقب افتاده

فرهنگ فارسی معین

( ~ . اُ دِ) [ ع - فا. ] (ص مف .) 1 - کسی که در انجام کار یا کسب دانش از دیگران عقب تر باشد. 2 - ناقص ، معلول .

جست‌وجوی هم‌آوا

عقب عقب رفتن

حقب

لغت‌نامه دهخدا

حقب . [ ح ِ ق َ ] (ع اِ) ج ِ حِقبَه . (منتهی الارب ). رجوع به حقبه شود.

حقب

لغت‌نامه دهخدا

حقب . [ ح َ ] (ع اِ) پالان شتر. رجوع به ماده ٔ قبل شود.

حقب

حقب . [ ح َ ق َ ] (ع اِ) پالان اشتر. || تنگ شتر که متصل به تهیگاه وی باشد. (منتهی الارب ). تنگ که بر شتر بندند. نوار میان بند شتر. تنگ پالان شتر. رسن میان شتر.ج ، احقب . (مهذب الاسماء). || کمر زنان که بر میان بندند. حقاب ؛ چیزی است که زنان پیرایه را بدان آویخته بر میان بندند.

حقب

لغت‌نامه دهخدا

حقب . [ ح ِ ] (ع مص ) حقب بعیر؛ دشوار شدن بول بر شتر از سختی رسن تنگ . بند شدن بول شتر ازافتادن حقب بر غلاف نره ٔ وی . || حقب مطر وغیره ؛ بند آمدن باران و جز آن . || حقب معدن ؛ نیافتن چیزی در کان پس از جستن . (منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

ملت عقب افتاده

دیکشنری فارسی به عربی

الشعب المختلف

حقوق عقب افتاده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

backpay

عقب افتاده فکری

دیکشنری فارسی به انگلیسی

retarded

کار عقب افتاده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

backlog

کارهای عقب افتاده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

logjam

جست‌وجوی متن

جر دکت

گویش مازنی

افتاده – سقوط کرده – به زمین افتاده

far-flung

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دور افتاده، پراکنده، پرت و دور افتاده

مهجور

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] (اِمف .) دور افتاده ، جدا افتاده .

وامونده

گویش تهرانی

دور افتاده ،باز مانده ، از کار افتاده

laggar

دیکشنری انگلیسی به فارسی

عقب افتاده

جست‌وجوی هم‌آغاز

عقب

دیکشنری عربی به فارسی

ته دار کردن , ته تفنگ , ته توپ , کفل , شاخ زدن , ضربه زدن , پيش رفتن , پيشرفتگي داشتن , نزديک يامتصل شدن , بشکه , ته , بيخ , کپل , ته درخت , ته قنداق تفنگ , هدف , کنده , ريشه , ته سيگار , ته چک , ته سوش , ته بليط , کوتوله , از بيخ کندن , تحليل بردن , راندن , کوبيدن

عقب

فرهنگ فارسی عمید

۱. پشت سر.۲. واقع در پشت سر.۳. دارای فاصلۀ مکانی یا زمانی؛ دور.۴. چیزی یا کسی که سرعت و رفتار یا مهارتش کمتر از دیگران باشد.۵. فرزند؛ فرزندزاده.۶. نوادگان؛ بازماندگان.۷. [قدیمی] پاشنۀ پا.

عقب

لغت‌نامه دهخدا

عقب . [ ع َ ] (ع اِ) روش و تک ستور که بعد از تک نخستین آرد. (منتهی الارب ). «جری » و دویدن که پس از دویدن اول آید. ج ، عِقاب . (از اقرب الموارد). || پسر. (منتهی الارب ). ولد. (اقرب الموارد). || پسر پسر. (منتهی الارب ). ولد ولد.(اقرب الموارد). || پاشنه ، در لغت تمیم . (منتهی ا

عقب

لغت‌نامه دهخدا

عقب . [ ع َ ] (ع مص ) پی پیچیدن بر کمان . (از منتهی الارب ). «عَقَب » و پی پیچیدن بر کمان و تیر و نیزه ، وآنها را در این صورت «معقوب » گویند. (از اقرب الموارد). پی بر جای پیچیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || بر پاشنه ٔ کسی زدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بر پاشنه زدن

عقب

لغت‌نامه دهخدا

عقب . [ ع َ ق َ ] (ع اِ) ج ِ عَقَبة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عقبة شود. || پی که از آن چله ٔ کمان سازند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). پی سفید و پی کمان . (السامی ) (مهذب الاسماء). پی سپید. (حبیش ). عصب و پی که از آن «وتر» و زه کمان سازند و آن پی های سپیدرنگ مفا

جست‌وجوی هم‌قافیه

متعقب

لغت‌نامه دهخدا

متعقب . [ م ُ ت َ ع َق ْ ق ِ ] (ع ص ) مؤاخذه کننده کسی را بر گناهی . || دوباره پرسنده خبر را جهت شک . || در تنگی یابنده پایان رای خود را . || شکوخه خواهنده . (از منتهی الارب ).

ذوعقب

لغت‌نامه دهخدا

ذوعقب . [ ع َ ] (ع ص مرکب ) فرس ذوعفو و عقب ، فعفوه اول عدوه و عقبه ان یعقب محضراً اشد من الاول .

قعقب

لغت‌نامه دهخدا

قعقب . [ ق َ ق َ ] (ع اِ) پرنده ای است مارخوار. (اقرب الموارد).

معقب

لغت‌نامه دهخدا

معقب . [ م ُ ع َق ْ ق َ ] (ع ص ) هرکه از میخانه برآید سپس درآمدن آن که از وی بزرگ باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). کسی که از میخانه بیرون آید هنگامی که بزرگتر از وی بدانجا وارد شود. (از اقرب الموارد). || در عقب افتاده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

معقب

لغت‌نامه دهخدا

معقب . [ م ِ ق َ ] (ع اِ) معجر زنان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). چادر زنان . (ناظم الاطباء). || گوشواره . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شتربان ماهر در شتربانی . || آنکه خلیفه کرده باشند او را بعد امام . (منتهی الارب ) (آنندرا

درپیوند

بیشتر بدانید

عقب افتاده

'aqab[']oftāde

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

گویش مازنی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا