لغتنامه دهخدا
عمر مطوعی . [ ع ُ م َ رِ م ُطْ طَوْ وِ ] (اِخ ) ابن علی مطوعی ، مکنی به ابوحفص . ادیب ، شاعر و از اهالی نیشابور بود. وی ابتدا در خدمت امیر ابوالفضل میکالی سر میکرد و کتاب «دَرج الغرر و دُرج الدرر» را درباره ٔ محاسن نظم و نثر میکالی نوشت ، سپس کتاب «حمد من اسمه أحمد» را در مق