لغتنامه دهخدا
حوبة. [ ح َ ب َ ] (ع اِ) مادر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || پدر. || خواهر. || دختر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || قرابت از جانب مادر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گویند: لی فیهم حوبة؛ اَی قرابة من الام . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد