لغتنامه دهخدا
فرخک . [ ] (اِخ ) رودخانه ای در نزدیکی نیشابور. حمداﷲ مستوفی نویسد: «آب فرخک از کوههای حدود چشمه ٔ سبز برمیخیزد و در زراعت مواضع منتهی میشود. فضل آبش در بهار در دیه های سفلی با کارگیرند و به شوره درافتد. دو فرسنگ طولش باشد. (نزهةالقلوب چ لیدن ص 227<