فروبستلغتنامه دهخدافروبست . [ ف ُ ب َ ] (ن مف مرکب ) مخفف فروبسته : سوی خانه ٔ خود به یک ترکتازبه چشم فروبستش آورد باز. نظامی .رجوع به فروبسته شود.
فروبستگیلغتنامه دهخدافروبستگی . [ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) پیچیدگی : چو غنچه گرچه فروبستگی است کار جهان تو همچو باد بهاری گره گشا می باش .حافظ.
فروبستگیلغتنامه دهخدافروبستگی . [ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) پیچیدگی : چو غنچه گرچه فروبستگی است کار جهان تو همچو باد بهاری گره گشا می باش .حافظ.
فروبستنلغتنامه دهخدافروبستن . [ ف ُ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بستن : دل از دنیا بردار، به خانه بنشین پست در خانه فروبند به فلج و به پژاوند . رودکی .چون سخن گوید ادیبان را بیاموزد سخن چون سخن خواند فصیحان را فروبندد زبان . <p class=
فروبستهلغتنامه دهخدافروبسته . [ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) بسته . گره خورده . مقابل گشوده : بود آیا که در میکده ها بگشایندگره از کار فروبسته ٔ ما بگشایند؟ حافظ.رجوع به فروبستن شود.
فروبستنفرهنگ فارسی عمید۱. بستن.۲. [مجاز] پیچیده و دشوار شدن: ◻︎ به حاجتی که رَوی تازهروی وخندانرو / فرونبندد کارِ گشادهپیشانی (سعدی: ۱۱۳).
چشم فروبستنلغتنامه دهخداچشم فروبستن . [ چ َ / چ ِ ف ُ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) چشم برهم نهادن . چشم بستن . چشم فرودوختن .- چشم از چیزی فروبستن ؛ اعتراض کردن از اعتنا نمودن بشأن آن چیز. (آنندراج ).- || صرف نظر کردن از آن چیز <span class=
سمر آمدنلغتنامه دهخداسمر آمدن . [ س َ م َ م َ دَ ] (مص مرکب ) مشهور شدن : چادر به سر آمد و فروبست سراویل بیرون شد و این قصه به نظم و سمر آمد.سوزنی .
رودلغتنامه دهخدارود. (اِخ ) فرانسوا.... (1855-1784م .) از مجسمه سازان معروف فرانسه بود. وی در دیژن متولد شد و در پاریس دیده از جهان فروبست . مجسمه های بسیاری از آثار او در موزه های جهان باقی است . رجوع به دائرةالمعارف بریتان
گریه اندر بر کسی شکستنلغتنامه دهخداگریه اندر بر کسی شکستن . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ اَ دَ ب َ رِ ک َ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از گریه گلوی او را گرفتن : ز سختی گریه اندر بَرْش بشکست شکنج گریه گفتارش فروبست .(ویس و رامین ).<
فغان برآوردنلغتنامه دهخدافغان برآوردن . [ ف َ ب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) فریاد کسی را بلند کردن : خاقانی این سخن گفت اورا زبان فروبست تا ناگهی نباید کز تو فغان برآرد. خاقانی . || فریاد زدن . ناله کردن .فریاد برآوردن : <
کیفر کشیدنلغتنامه دهخداکیفر کشیدن . [ ک َ / ک ِ ف َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) کیفر بردن . به جزای عمل خود رسیدن . مجازات یافتن . مکافات دیدن : در فروبست آن زن و خر را کشیدشادمانه ، لاجرم کیفر کشید.<b
فروبسته نظرلغتنامه دهخدافروبسته نظر. [ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ن َ ظَ ] (ص مرکب ) محروم از بینائی : تا شریکان ترا بیش نبیند در راه از جهان بی تو فروبسته نظر باد پدر.خاقانی .
فروبستگیلغتنامه دهخدافروبستگی . [ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) پیچیدگی : چو غنچه گرچه فروبستگی است کار جهان تو همچو باد بهاری گره گشا می باش .حافظ.
فروبستنلغتنامه دهخدافروبستن . [ ف ُ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بستن : دل از دنیا بردار، به خانه بنشین پست در خانه فروبند به فلج و به پژاوند . رودکی .چون سخن گوید ادیبان را بیاموزد سخن چون سخن خواند فصیحان را فروبندد زبان . <p class=
فروبستهلغتنامه دهخدافروبسته . [ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) بسته . گره خورده . مقابل گشوده : بود آیا که در میکده ها بگشایندگره از کار فروبسته ٔ ما بگشایند؟ حافظ.رجوع به فروبستن شود.
فروبستنفرهنگ فارسی عمید۱. بستن.۲. [مجاز] پیچیده و دشوار شدن: ◻︎ به حاجتی که رَوی تازهروی وخندانرو / فرونبندد کارِ گشادهپیشانی (سعدی: ۱۱۳).