فقاقةلغتنامه دهخدافقاقة. [ ف َ ق َ ] (ع اِ) نوعی از مرغان . فقاق . (منتهی الارب ). ج ، فقاق ، فقاقات ، فقائق . (اقرب الموارد). || (ص ) مرد گول . (منتهی الارب ). مرد گول بیهوده گوی . (از اقرب الموارد).
فقاقیعلغتنامه دهخدافقاقیع. [ف َ ] (ع اِ) غوره های آب و شراب . (منتهی الارب ). واحدآن فقاعة و آن نفاخات آب است . (از اقرب الموارد).