فاقرةلغتنامه دهخدافاقرة. [ ق ِ رَ ] (ع اِ) بلا. || (اِمص ) سختی . (منتهی الارب ). ج ، فواقر. || پشت مازوی . (زمخشری ). || کار سخت بزرگ که بشکند مهره ٔ پشت را. (ترجمان جرجانی ).
نفس فاکرهلغتنامه دهخدانفس فاکره . [ ن َ س ِ ک ِ رَ / رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس عاقله است . (از فرهنگ علوم عقلی ص 598 از مصنفات افضل الدین ج 1 ص 72 رسا
فاقرةلغتنامه دهخدافاقرة. [ ق ِ رَ ] (ع اِ) بلا. || (اِمص ) سختی . (منتهی الارب ). ج ، فواقر. || پشت مازوی . (زمخشری ). || کار سخت بزرگ که بشکند مهره ٔ پشت را. (ترجمان جرجانی ).
پشت مازهلغتنامه دهخداپشت مازه . [ پ ُ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) پشت مازو. سلک استخوانهای میان پشت . (برهان قاطع). گوشت دو جانب ستون فقرات . راسته . پشت مزه . پشت ناو. (زمخشری ). صلب . فاقِره : بدان گهی که بطعن سنان و زخم تبرز پشت مازه ٔ
بلالغتنامه دهخدابلا. [ ب َ ] (از ع ، اِ) بلاء. آزمایش . (ناظم الاطباء). آزمایش . آزمون . امتحان . (فرهنگ فارسی معین ). بَلوی . بَلیّة. مِحنة : اندر بلای سخت پدید آیدفضل و بزرگواری و سالاری . رودکی .و رجوع به بلاء شود. || زحمت و سخ
مهرهلغتنامه دهخدامهره . [م ُ رَ / رِ ] (اِ) هرچیز گرد. مطلق گلوله و گرد. هرچیز مدور. هرچیز کروی شکل . ساچمه . گلوله : بفرمود تا گرد بگداختندز آهن یکی مهره ای ساختند. فردوسی (شاهنامه ج <span class="hl" dir=