فیجلغتنامه دهخدافیج . [ ف َ ] (ع اِ) گو پست . (منتهی الارب ). || نزدیک تَک زمین . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فیجلغتنامه دهخدافیج . [ ف َ ] (معرب ، اِ) پیک . (منتهی الارب ). معرب پیک فارسی است . قاصد. (از فرهنگ فارسی معین ).ج ، فیوج . (از اقرب الموارد). || گروه مردم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فوج شود.
فش فشلغتنامه دهخدافش فش . [ ف ِ ف ِ ] (اِ صوت ) آواز سوختن باروت نم زده . (یادداشت مؤلف ). رجوع به فشفشه شود. || آواز بول . فش فش شاشیدن . (یادداشت مؤلف ).
فیجاطیلغتنامه دهخدافیجاطی . (اِخ ) علی بن عمربن ابراهیم کنانی فیجاطی (650 هَ . ق . / 1252 م . - 730 هَ . ق . / <span class="h
فیجانلغتنامه دهخدافیجان . (اِخ ) دهی است از بخش زرقان شهرستان شیراز که دارای 34 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
فیجانلغتنامه دهخدافیجان . (اِخ ) دهی است از بخش سربند شهرستان اراک که دارای 2314 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش غله ، صیفی ،عسل و چغندر است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
پیگلغتنامه دهخداپیگ . [ پ َ / پ ِ ] (اِ) فیج . پیک (چون معرب آن فیج است با کاف فارسی باید). صاحب آنندراج گوید که پیک با کاف تازی خطاست . رجوع به پیک شود.
غرچیلغتنامه دهخداغرچی . [ غ َ رَ ] (ص ) زن بیشرم بسیارفریاد. بُهصُلة. کولی . لوری . لولی . غربال بند. فیج . چینگانه . قره چی .
فیجاطیلغتنامه دهخدافیجاطی . (اِخ ) علی بن عمربن ابراهیم کنانی فیجاطی (650 هَ . ق . / 1252 م . - 730 هَ . ق . / <span class="h
فیجانلغتنامه دهخدافیجان . (اِخ ) دهی است از بخش زرقان شهرستان شیراز که دارای 34 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
فیجانلغتنامه دهخدافیجان . (اِخ ) دهی است از بخش سربند شهرستان اراک که دارای 2314 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش غله ، صیفی ،عسل و چغندر است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
خرفیجلغتنامه دهخداخرفیج . [ خ ِ ] (ع اِ) فراخی عیش . خرفج . (منتهی الارب ). رجوع به خرفج شود. || (ص ) تر و تازه و نرم . (منتهی الارب ).
خفیجلغتنامه دهخداخفیج . [ خ َ ] (ع ص ) برآماسیده از آب . || ضعیف پا. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
نفیجلغتنامه دهخدانفیج . [ ن ِف ْ فی ] (ع ص ) مرد بیگانه که به قوم درآید و صلح کند با ایشان یا بیگانه که به قوم درآید و نه صلح کند و نه فساد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، نُفُج .
اسفیجلغتنامه دهخدااسفیج . [ اِ ] (اِخ ) دهی از دهستان مؤمن آبادبخش درمیان شهرستان بیرجند، واقع در 44000 گزی شمال باختری درمیان . دامنه . گرمسیر. 190 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آن غلات ، شلغم ، تریاک . شغل اهالی زراعت . ر
تنافیجلغتنامه دهخداتنافیج . [ ت َ ] (ع مص ) پاره های تریزجامه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).