قاشوئللغتنامه دهخداقاشوئل . [ ءِ ] (اِ) آلت دندانه دار فلزی که با آن بدن حیوان سواری یا باری را میخارانند.قشو. گویند محرف لفظ قشو ترکی است . (فرهنگ نظام ).
قاصللغتنامه دهخداقاصل . [ ص ِ ] (ع ص ) برّان . (ناظم الاطباء): سیف قاصل ؛ شمشیر بران . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).