قعوطةلغتنامه دهخداقعوطة. [ ق َع ْ وَ طَ ] (ع مص ) ویران ساختن و در هم شکستن : قعوط القوم بیوتهم قعوطة؛ قوّضوها. (اقرب الموارد).
مقعوطةلغتنامه دهخدامقعوطة. [ م ُ طَ ] (ع اِ) (از «م ق ع ط») گوهک خبزدوک . (منتهی الارب ) (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد). سرگینی که جُعَل می غلتاند. (ناظم الاطباء).